Ergens onderweg

Het is al de laatste avond in China. We hebben ons weekje Peking spectaculair afgesloten met een acrobatieshow waarin we onverantwoorde stunts en dubbelplooiende chinezen te zien kregen. We hebben veel gezien, rondgehost en verkeerd gelopen en dus dringend nood aan wat rust, ver weg van de stad.

Wat ons zal bijblijven is de laag smog die boven de stad hangt: een grijze hemel, met soms een vleugje bruin. De mooiste vergezichten veranderen in een wazige vlek.

Hieronder het centrum van het Chinese rijk ten tijde van de keizers, het paleizencomplex van de Forbidden City, en hun ‘buitenverblijfje’ The Summer Palace.

Forbidden City in de smog

Summer Palace

Maar gelukkig blies er zaterdagnacht een stevig windje en werden we wakker onder een blauwe hemel. Wat een verschil!

Temple of Heaven en Tian’anmen

Op z’n Chinees ‘in de rij staan’ zullen we ook niet snel vergeten. Dit ondervonden we bij de security check om het Tian’anmen plein op te mogen. Iedereen wil vooraan staan, dus glippen we tussen mensen door en drummen we met zijn allen, tot we als sardientjes op elkaar plakken en als er dan beweging komt in de rij, gaan we duwen…. ahja want anders kan er misschien iemand anders voordringen!  En dan na 1 uur wachten besluit de security dat 2 meter voor ons de rij wordt afgesloten en we op een ander moeten gaan aanschuiven (of dat leiden we toch af uit de gebaren). Maar toch blijft er een hele meute staan. Dan zullen we ook maar blijven staan? Of is het voor hen ook allemaal Chinees? Na nog een half uur wachten toch maar opgegeven.  Rare chinezen…. (een paar dagen later zijn we er nog opgeraakt na slechts 15 minuten aanschuiven).

De reden waarom we langs Peking passeren is de Chinese Muur. En dit blijkt toch wel een terechte reden. Jammer dat de smog nog niet volledig weg was, maar de zon was toch al aanwezig. Het was een serieuze beklimming, zeker de moeite waard!

Op naar Viëtnam…