Ergens onderweg

De 2de blog in een week tijd… en we zijn weer bij.

We maken een korte stop op Java, het grootste eiland van Indonesië, en wagen ons aan wat vulkanische activiteiten.

We bezoeken eerst de vulkaan Gunung Bromo, de tourjeeps staan om 3u ’s nachts met ronkende motoren klaar in het bergdorpje waar we overnachten. Wij laten de jeeps links liggen en beginnen te voet aan de tocht naar een uitkijkpunt om de zonsopgang te bewonderen. Maar in het donker, met enkel een hoofdlampje, lopen we verkeerd en doorkruisen, wat later de ‘sea of sand’ blijkt te zijn. In plaats van 1u doen we er 2,5u over om dan op een ander uitkijkpunt aan te komen. Het is al licht en de tourjeeps zijn al weer weg. Maar van de zonsopgang hebben we niets gemist. Er hangt een grijze laag mist. We wachten samen met de achtergebleven Indonesiërs en hopen dat het wolkendek opentrekt.

Onze omweg en het wachten worden beloond en uiteindelijk zien we het panorama. Links het dorpje waar we vertrokken zijn in het midden de ‘sea of sand’ en rechts de vulkaan. Plots wordt duidelijk hoe verkeerd we zijn gewandeld!

Achterop de moto dalen we de berg af naar de voet van de vulkaan. Deze beklimmen we, niet wetende wat ons te wachten staat aan de top.

We kijken recht in een enorm dompend diep gat. We worden meermaals mee op de foto gevraagd en wanen ons celebrities. We zijn de enige Westerlingen op de top en net voor we aan de afdaling beginnen worden we nog aarzelend tegengehouden door een paar jongeren. Na enkele minuten blijkt dat ze Engelse les volgen en dat nu komen oefenen met toeristen. Al snel groeit de groep rondom ons. Na een tiental keren dezelfde vragen te hebben beantwoord en wat meer te weten over Indonesië, is er ook nu een fotomoment. Wanneer we het mopje maken: ‘dat is dan 5000 rupiah’ (1/3 euro) schrikken ze wel even. 🙂

We besluiten met een tour verder naar de Ijen krater te reizen. Onze ervaring met het lokale transport naar Bromo was immers nogal moeizaam. We vinden dat we het comfort van een tour op maat van toeristen wel hebben verdiend. In een op het eerste zicht comfortabel busje beginnen we aan de 5u durende reis. Al snel spotten we een hele hoop mieren en kakkerlakken en daarbovenop werkt de airco niet en gaan de ramen vanachter niet open… zweten!

Ijen is een krater waar zwavel ontgonnen word. Daarnaast is er een groot blauw meer in de krater en zijn er ’s nachts blauwe vlammen te zien. We kruipen vroeg het bed in, deze keer staat de wekker om 1.30. We dalen in het donker af in de krater en aanschouwen het blauwe spektakel, tussen de zwavel-, en wie weet welke andere, dampen.

De mannen die hier werken brengen gemiddeld, 3 keer per dag/nacht, 80kg zwavel uit de krater en naar het weegpunt halfweg de berg omlaag en dit voor enkele euro/kilo. Een adembenemend schouwspel en zicht, maar een hel om in te werken..

Na al dit nachtelijk avontuur kijken we uit naar wat rust. We nemen de ferry naar het volgende eiland: Bali, laat de vakantie maar beginnen 😉 !!!